Ξεκινά η κατάθεση αιτήσεων για τις πανελλαδικές 2013

Από σήμερα μέχρι και την Τρίτη 5 Μαρτίου θα διαρκέσει η κατάθεση αιτήσεων για τις πανελλαδικές εξετάσεις.

Μέσα σε αυτή την προθεσμία θα υποβάλουν αίτηση υποψηφιότητας οι υποψήφιοι των Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ) και των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ) για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, μια διαδικασία που θα είναι ενιαία και για τους δύο τύπους λυκείου.

Η αίτηση - δήλωση υποβάλλεται ηλεκτρονικά στο Λύκειο και ο υποψήφιος μπορεί να την προμηθεύεται είτε από το διαδίκτυο, όπου αναρτώνται τα κατά περίπτωση υποδείγματα της δήλωσης στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας www.minedu.gov.gr, στο σύνδεσμο ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ/Γενικό Λύκειο ή ΕΠΑΛ ΤΕΕ/Έντυπα Εξετάσεων,-είτε από το Λύκειό του.

Στη συνέχεια θα συμπληρώνει την αίτηση - δήλωση σύμφωνα και με τις οδηγίες που αναγράφονται στο έντυπο και θα προσέρχεται στο Λύκειό του, για την οριστική ηλεκτρονική υποβολή του. Στην ίδια ιστοσελίδα αναρτάται και η σχετική εγκύκλιος που θα περιγράφει πλήρως τη διαδικασία και τα αναλυτικά δικαιολογητικά για κάθε κατηγορία υποψηφίου (ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ, μαθητής ή απόφοιτος).

Υπόχρεοι για την υποβολή της Αίτησης - Δήλωσης κατά περίπτωση είναι:

α)οι μαθητές της τελευταίας τάξης των Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ) που υποβάλλουν την Αίτηση - Δήλωση στο Λύκειο που φοιτούν χωρίς δικαιολογητικά. Επισημαίνεται ότι οι υποψήφιοι θα πρέπει να δηλώσουν και το δεύτερο μάθημα Γενικής Παιδείας, καθώς επίσης και το μάθημα επιλογής «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας», αν επιθυμούν να εξεταστούν σε αυτό Πανελλαδικά.

β)οι απόφοιτοι προηγουμένων ετών, που επιθυμούν να λάβουν μέρος στις Πανελλαδικές εξετάσεις των ΓΕΛ και που υποβάλλουν την Αίτηση - Δήλωση στο Λύκειο αποφοίτησης ή στο πλησιέστερο στην κατοικία τους.
Μαζί με την Αίτηση - Δήλωση συνυποβάλλουν:
i)επικυρωμένο αντίγραφο του απολυτηρίου τους ή ισότιμου τίτλου άλλου σχολείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Στην περίπτωση που ο τίτλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχει εκδοθεί από ξένο Σχολείο συνυποβάλλεται βεβαίωση της οικείας εκπαιδευτικής ή διπλωματικής αρχής της Χώρας της οποίας το πρόγραμμα σπουδών ακολουθεί το συγκεκριμένο Σχολείο, από την οποία να προκύπτει ότι ο συγκεκριμένος τίτλος δίδει τη δυνατότητα εισαγωγής σε Πανεπιστήμια της Χώρας αυτής.

Στην περίπτωση που ο τίτλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχει εκδοθεί από ξένο Σχολείο που λειτουργεί στην Ελλάδα, εκτός των ανωτέρω, συνυποβάλλεται επιπλέον βεβαίωση της οικείας Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για τη νόμιμη λειτουργία του Σχολείου αυτού στην Ελλάδα

ii)την πρωτότυπη «ΒΕΒΑΙΩΣΗ» πρόσβασης που κατέχουν από προηγούμενο έτος. Αν δεν είναι κάτοχοι «ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ» πρόσβασης, υποβάλλουν σχετική υπεύθυνη δήλωση.

γ) οι μαθητές της τελευταίας τάξης ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄) που επιθυμούν να λάβουν μέρος στις Πανελλαδικές εξετάσεις των ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄) και που υποβάλλουν την Αίτηση - Δήλωση, χωρίς δικαιολογητικά, στο σχολείο τους.

δ) οι απόφοιτοι- κάτοχοι απολυτηρίου ΕΠΑΛ προηγουμένων ετών, που επιθυμούν να λάβουν μέρος στις Πανελλαδικές εξετάσεις των ΕΠΑΛ(ΟΜΑΔΑ Β΄) υποβάλλουν την Αίτηση - Δήλωση, στο ΕΠΑΛ αποφοίτησης ή στο πλησιέστερο στην κατοικία τους.

Μαζί με την Αίτηση - Δήλωση συνυποβάλλουν

i) επικυρωμένο αντίγραφο του απολυτηρίου τους

ii) την πρωτότυπη «ΒΕΒΑΙΩΣΗ» πρόσβασης που κατέχουν από προηγούμενο έτος. Αν δεν είναι κάτοχοι «ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ» πρόσβασης, υποβάλλουν σχετική υπεύθυνη δήλωση.

ε)για όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις ΕΠΑΛ(ΟΜΑΔΑ Α΄), ισχύουν τα εξής:

-οι μαθητές της τελευταίας τάξης των ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Α΄) υποβάλλουν την Αίτηση - Δήλωση στο ΕΠΑΛ που φοιτούν χωρίς δικαιολογητικά.

-οι απόφοιτοι - κάτοχοι απολυτηρίου ΕΠΑΛ που επιθυμούν να λάβουν μέρος στις Πανελλαδικές εξετάσεις των ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Α΄) υποβάλλουν την Αίτηση - Δήλωση στο ΕΠΑΛ αποφοίτησης ή στο πλησιέστερο στην κατοικία τους ΕΠΑΛ.

Μαζί με την Αίτηση - Δήλωση συνυποβάλλουν επικυρωμένο αντίγραφο του απολυτηρίου τους.

- οι κάτοχοι πτυχίου Β΄ κύκλου ΤΕΕ, ΤΕΛ και Ναυτικών Λυκείων που συμμετέχουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις των ΕΠΑΛ(ΟΜΑΔΑ Α΄) υποβάλλουν την Αίτηση - Δήλωση στο πλησιέστερο στην κατοικία τους ΕΠΑΛ. Μαζί με την Αίτηση - Δήλωση συνυποβάλλουν επικυρωμένο αντίγραφο του πτυχίου τους.

στ)οι υποψήφιοι για το 10% των θέσεων εισακτέων, και μόνο εφόσον επιθυμούν να είναι υποψήφιοι για Στρατιωτικές/Αστυνομικές Σχολές * / Σχολές Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού / ΤΕΦΑΑ.

Υποψήφιοι για το 10% των θέσεων εισακτέων χωρίς νέα εξέταση μπορούν να είναι μόνο οι κάτοχοι βεβαίωσης πρόσβασης ημερήσιων ΓΕΛ ή ημερήσιων ΕΠΑΛ-Β΄ των ετών 2011 ή 2012.

Αντίθετα, όσοι από τους αποφοίτους - κατόχους βεβαίωσης πρόσβασης ημερήσιων ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ-Β΄ των ετών 2011 ή 2012 θέλουν να είναι υποψήφιοι με το 10% για τις υπόλοιπες σχολές, δεν υποβάλλουν Αίτηση-Δήλωση για το 10% , αλλά απευθείας μηχανογραφικό μαζί με τους υπόλοιπους υποψηφίους περί τον Ιούνιο.* (σημείωση :Οι ιδιώτες επιτυχόντες θα εγγραφούν στις Αστυνομικές Σχολές το ακαδημαϊκό έτος 2015-2016)

ζ)όσοι μαθητές της Γ΄ τάξης των ημερήσιων ΓΕΛ επιθυμούν να μην συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις και να αποκτήσουν το απολυτήριό τους μόνο με ενδοσχολικές εξετάσεις, στο ίδιο διάστημα 18 Φεβρουαρίου με 5 Μαρτίου υποβάλλουν στο Γενικό Λύκειο φοίτησης σχετική αίτηση-υπεύθυνη δήλωση. Με την υποβολή αυτής της αίτησης αποδέχονται ότι οριστικά και αμετάκλητα δεν θα συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις του 2013 και ως εκ τούτου δεν θα αποκτήσουν φέτος βεβαίωση πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ωστόσο, οποιοδήποτε επόμενο έτος μετά την αποφοίτησή τους, αν το επιθυμήσουν, μπορούν να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις εκείνου του έτους.

Όλοι οι ως άνω μαθητές και απόφοιτοι (υποψήφιοι των Πανελλαδικών εξετάσεων ΓΕΛ και ΕΠΑΛ και όσοι δηλώσουν ενδοσχολικό απολυτήριο) με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που εξετάζονται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία προφορικά ή γραπτά κατά περίπτωση, πρέπει ως τις 5 Μαρτίου να υποβάλουν και σχετική αίτηση με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά στο Λύκειό τους.

Όσοι από τους μαθητές της τελευταίας τάξης των ΓΕΛ εμπίπτουν στην ειδική κατηγορία των υποψηφίων-πασχόντων από σοβαρές παθήσεις (για εισαγωγή στο 5% των θέσεων εισακτέων), θα πιστοποιηθούν από συγκεκριμένα νοσοκομεία για την πάθησή τους από 20 Φεβρουαρίου ως και 8 Μαρτίου. Εφόσον αποκτήσουν το πιστοποιητικό της πάθησής τους, θα μπορέσουν να ανακαλέσουν την Αίτηση-Δήλωση για Πανελλαδικές εξετάσεις και να υποβάλουν τελικά Αίτηση για ενδοσχολικό απολυτήριο.

πηγή  www.cretalive.gr

Ο Νίκος Ξυλούρης θα μας λείπει πάντα!

                             

Του Γιώργη Αεράκη*

Σκοπός του κειμένου που ακολουθεί δεν είναι ο απολογισμός της καλλιτεχνικής δραστηριότητας του Νίκου Ξυλούρη (το έχουν κάνει άλλοι με επιτυχία), αλλά να δώσω την προσωπική μου μαρτυρία για τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα στο Ηράκλειο και να ανασυνθέσω όσο αυτό είναι εφικτό σε ένα άρθρο, το κλίμα μιας εποχής.

Την δεκαετία του ‘60 οι άνθρωποι που κατοικούσαν στο εσωτερικό της Κρήτης, μην αντέχοντας άλλο τη φτώχεια που είχε καταντήσει ενδημική, άρχισαν να εγκαταλείπουν υπό το κράτος του πανικού τα χωριά τους και συσσωρεύονται στο Ηράκλειο, στην Αθήνα και ορισμένοι από αυτούς να μεταναστεύουν για ξένους τόπους όπως η Γερμανία το Βέλγιο ο Καναδάς και η Αμερική. Όσοι από αυτούς επέλεξαν να κάνουν καταδιά στο Ηράκλειο θα διαπιστώσουν με έκπληξη ότι οι ντόπιοι, οι γηγενείς δηλ. κάτοικοι του Ηρακλείου - το οποίο ήταν τότε μια μικρή επαρχιακή πόλη - διασκέδαζαν με ευρωπαϊκά τραγούδια, βαλς, γιάγκα, τσα-τσα κ.λπ. Σήμερα, πολλά χρόνια αργότερα εκπλήσσομαι που το γεγονός αυτό, δεν έχει αποτελέσει θέμα κοινωνιολογικής μελέτης από το πανεπιστήμιο της Κρήτης. Μα τι λέω τώρα! Σημαντικότερα ζητήματα που αποτελούν ιδιαίτερο γνώρισμα του Νησιού μας όπως η βεντέτα και η ζωοκλοπή, μένουν στα αζήτητα των διδακτορικών διατριβών και θα ασχοληθούμε τώρα με το πώς διασκέδαζαν οι Ηρακλειώτες;

Μετά την ολοσχερή καταστροφή των Ανωγείων από τους Γερμανούς, τον Αύγουστο του 1944, οι κάτοικοι του χωριού θα σκορπίσουν σαν τα παιδιά του λαγού, στο πεδινό Ρέθεμνος και στη πόλη του Ηρακλείου, όπου για μήνες θα στοιβάζονται στο Καμαράκι, στο Ανωγειανό σχολείο όπως λέγεται ακόμη και σήμερα. Ορισμένοι από αυτούς δεν θα επιστρέψουν ποτέ στο χωριό τους, παρά μόνο σαν επισκέπτες σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Θα είναι οι πρώτοι εσωτερικοί μετανάστες της μεταπολεμικής εποχής. Ο Κίμος  ο Μανουράς, ένας από αυτούς, θα ανοίξει τη δεκαετία του 50 ένα καφενείο στο Καμαράκι, το οποίο έμελλε να αποτελέσει το στέκι των καλλιτεχνών της κρητικής μουσικής της εποχής στα δεκαπέντε χρόνια περίπου που λειτούργησε. Τις άδειες ώρες τους, που δεν ήταν και λίγες (ας μην ξεχνούμε ότι μεροκάματο γι αυτούς υπήρχε μόνο στην επαρχία, σε κανένα πανηγύρι ή γάμο) τις περνούσαν στο καφενείο συζητώντας και - γιατί να το κρύψουμε άλλωστε - παίζοντας χαρτιά, που είναι ως γνωστόν το αγαπημένο χούι των καλλιτεχνών!

Τα καλοκαίρια της δεκαετίας του 60, η μάνα μου με έπαιρνε και ερχόμαστε για λίγες μέρες στο Ηράκλειο για να δει τον πατέρα και τα αδέλφια της. Όντας ανιψιός του Κίμο, θα τον βοηθώ στο καφενείο και θα έχω την εξαιρετική τιμή να σερβίρω καφέ, τα ριζιμιά χαράκια της κρητικής μουσικής της εποχής: τον Μουντάκη και τον Σκορδαλό, που ήταν και αυτοί πελάτες του καφενείου, μαζί με τους νέους και παγκοσμίως άγνωστους την περίοδο εκείνη ανωγειανούς, Νίκο, Αντώνη και Γιάννη Ξυλούρη (Ψαράκηδες) Γιώργη Καλομοίρη (Γιωργαντό), Βασίλη Σκουλά (Καλαθά), Γιάννη Σταυρακάκη (Πανιά) Μανόλη Μανουρά (Κουρκουτάκη), Στέλιο Αεράκη (Ακάκιο), Νίκο Σταυρακάκη, Νικηφόρο Αεράκη (Πολιό). Από το καφενείο επίσης θα περάσει ο Δερμιτζογιάννης, ο Σηφογιωργάκης, ο Μαρκογιαννάκης, ο Κλάδος, ο Μανιάς, ο Φακουκάκης, ο Κουμιώτης, κ.α. που δυστυχώς δεν θυμάμαι τα ονόματά τους.

Στις συζητήσεις τους, οι καλλιτέχνες θα αναφέρονται με σεβασμό σε ονόματα άγνωστα για μένα. Θα ακούσω για το Φουσταλιέρη, το Λαγό, το Μπαξεβάνη, τον Καρεκλά, τον Καλογρίδη, τον Ροδινό, τον Χαρίλαο, το Ναύτη και άλλους τους οποίους δεν μπορώ να θυμηθώ. Ο καθένας είχε τις προτιμήσεις του και η αντιπαράθεση ήταν σκληρή. Οι ανωγειανοί αντεπιτίθoνταν, προβάλλοντας συνήθως  το Στραβό (Μανόλη Πασπαράκη), ο οποίος με πασαδόρους στην αρχή μεν τον Μυρομανόλη (Μανόλη Αεράκη) και στη συνέχεια τον Νεοκλή Σαλούστρο, ήταν τότε στο απόγειο της δόξας του. Στους γάμους πάντα δίπλα του όρθιος ένας από τους γιούς του - συνήθως ο Γιώργης - να του κρατάει το τσιγάρο και να του δίνει πότε-πότε μια ρουφιά. Τα ανωγειανάκια, είχαμε την τύχη να τον δούμε χωρίς μικρόφωνα και πρίζες να τραγουδάει σε γάμους και γλέντια και στα μεγάλα κέφια, όταν αναγνώριζε τον καλό χορευτή από το πάτημα  - κανείς στον κόσμο δεν έχει ισχυρότερη ακοή από έναν τυφλό -, να λύνει τα φρένα, να βάζει τη λύρα πάνω από το κεφάλι και να παίζει σαν αλλοπαρμένος. "Γεια σου Μανόλη!" κραύγαζε εκστασιασμένη η παρέα, παροτρύνοντάς τον για ακόμη περισσότερες όρτσες. Πιστέψτε με είναι η πιο ρόκ σκηνή που έχω δει ποτέ μου και έχω δει τους Rolling Stones ζωντανά στο Ρότερνταμ στο γήπεδο της Φέγενορντ!

Στο καφενείο, κάτω από τη φωτογραφία του Βενιζέλου, μια μεγάλη πρόκα και στη πρόκα κρεμασμένο ένα μαντολίνο, πάντα κουρδισμένο. Όταν η πελατεία του καφενείου αραίωνε και δεν έμεναν πια παρά οι καλλιτέχνες και οι φίλοι τους, ο Κίμος ακουμπούσε στο τραπέζι το μπουκάλι με τη ρακί και κάποιος ξεκρεμούσε το μαντολίνο. Αν η παρέα είχε καλά θεμέλια, πράγμα που συνέβαινε συχνά, το καφενείο έκλεινε και η παρέα έπαιρνε τους δρόμους τραγουδώντας. Στις καντάδες αυτές οι ηρακλειώτες θα ανοίξουν τα παράθυρα για να τους ακούσουν και οι πιο μερακλήδες θα βγουν στην πόρτα να τρατάρουν τους τραγουδιστές που τραγουδούν τα πάθη απραγματοποίητων ή θνησιγενών ερώτων, της μοίρας τα άσκημα παιχνίδια και τον θάνατο, τα μεγάλα δηλαδή θέματα της ζωής και όχι ψεφιές. Ο Νίκος Ξυλούρης στη λύρα, ο Μάγκας (Ξυλούρης κι αυτός) στο μαντολίνο και μαζί τους οι: Κίμος, Πόλος (Χαιρέτης), Κουντοβαγγέλης (Κεφαλογιάννης), Μπατζαντώνης (Σμπώκος), νέοι που μόνο η φυσική τους παρουσία σε μάγευε. Οι ανωγειανοί λυράρηδες άλωσαν μουσικά την πόλη του Ηρακλείου χωρίς βία, ή σωστότερα το Ηράκλειο παραδόθηκε στη γοητεία της κρητικής μουσικής. Ο Νίκος Ξυλούρης ξεχώρισε κατά την ταπεινή γνώμη για τους εξής κυρίως λόγους: δύναμη στο δοξάρι, φωνή αρχαγγελική και ωραία φυσική παρουσία.

Στη οδό Χάνδακος, απέναντι από τα τυπογραφεία της εφημερίδας "Μεσόγειος" σε ένα αρκετά μεγάλο υπόγειο, θα βρει διέξοδο η δίψα των κατοίκων του Ηρακλείου για παραδοσιακή διασκέδαση. Ο Κίμος και ο Νταρολευτέρης (Λευτέρης Αεράκης) κουνιάδος και γαμπρός, θα ρισκάρουν ο μεν πρώτος τις οικονομίες του από το καφενείο, ο δε δεύτερος τα έσοδα από την πώληση 100 προβάτων (όλη του η καταδιά 30 χρόνια βοσκός), και θα τολμήσουν να ανοίξουν τον "Ερωτόκριτο", το πρώτο οικογενειακό κέντρο κρητικής μουσικής στο Ηράκλειο. Ο καλλιτέχνης που θα κρατήσει το πρόγραμμα για την πρώτη σεζόν που ήταν το 1967 ήταν ο Νίκος Ξυλούρης με πασαδόρους τον αδελφό του τον Γιάννη, τον Ζαχαρία Φασουλά και τον Στέλιο Αεράκη. Τύχη αγαθή μου επεφύλαξε να είμαι γιος του Νταρολευτέρη και ανιψιός του Κίμο. Κοπέλι, με κοντά παντελόνια ανεβασμένος σε ένα αναποδογυρισμένο καφάσι μπύρας, κρατούσα τα οικονομικά της επιχείρησης και με τα μάτια διάπλατα ανοικτά, ρουφούσα παραστάσεις.

Αυτό που γινόταν κάθε βράδυ στον «Ερωτόκριτο», είναι δύσκολο να περιγραφεί. Οι έχοντες καταγωγή από τα χωριά της Κρήτης, θέλοντας να αναπαραγάγουν στην πόλη τους γνωστούς για αυτούς τρόπους διασκέδασης, θα προσέρχονται συν γυναιξί και τέκνοις για να ακούσουν κρητική μουσική. Στο ρεύμα αυτό θα συμπαρασυρθούν και οι ηρακλειώτες και η κρητική μουσική από ετοιμοθάνατη, θα αναρρώσει, θα βγάλει φτερά και θα γίνει με την πάροδο του χρόνου κύριος τρόπος διασκέδασης. Βέβαια καθώς η κρητική μουσική δεν έχει χορό όπου το αρσενικό μπορεί να ψιθυρίσει μυστικά στο αυτί του αντικειμένου του πόθου του, (η σούστα δεν προσφέρεται και τόσο), οι καλλιτέχνες υποχρεώνονται εκ των πραγμάτων τις μικρές ώρες να κάνουν ένα διάλειμμα ευρωπαϊκό. Και ήταν μαγικό να ακούς τον Ψαρονίκο να τραγουδάει παίζοντας λύρα, το παθητικό ταγκό "η γυναίκα που ένιωσα...".

Μετά τον Ξυλούρη ο Σκουλάς, ο Καλομοίρης για ολόκληρη σαιζόν, και εμβόλιμα δεκαήμερα με Σκορδαλό, Μουντάκη, Σηφογιωργάκη, Μανιά κ.ά. Το 1971 θα είναι η σειρά του Χαράλαμπου Γαργανουράκη, νέου ανερχόμενου καλλιτέχνη, ο οποίος θα είναι και ο τελευταίος που θα κρατήσει πρόγραμμα στον Ερωτόκριτο. Οι αρχές της εποχής δεν μπορούσαν να ανεχτούν ότι ο αριστερός Νταρολευτέρης θα είχε άποψη για τον τρόπο διασκέδασης των ηρακλειωτών. Θα μας στερήσουν την άδεια λειτουργίας, εξαναγκάζοντας την οικογένειά μας σε μια ακόμα εσωτερική μετανάστευση, για την Αθήνα αυτή τη φορά. Εκεί, άλλοι Ιαβέρηδες θα αναλάβουν το κυνήγι με αποτέλεσμα την απόλυσή του από τη δουλειά με την οποία έβγαζε το ψωμί του και μεγάλωνε τα κοπέλια του. Από το 1969 ο Ξυλούρης έχει φύγει ήδη μόνιμα για την Αθήνα. Θα συνεργαστεί με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στην αρχή και στη συνέχεια και με άλλους συνθέτες. Ο Ψαρονίκος δεν ανήκει πια στην Κρήτη, αλλά στην Ελλάδα.

Αναλογιζόμενος σήμερα την εποχή "Ερωτόκριτου" σκέφτομαι πόσο τυχερός ήμουν που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω όλους αυτούς τους μύθους της Κρητικής Μουσικής και πόσο άδικα έκρινα τότε τον πατέρα μου που με ανάγκαζε να είμαι στο μαγαζί για να βοηθάω - οικογενειακή επιχείρηση γαρ - ενώ εγώ θα ήθελα να είμαι με τους φίλους μου στον παλιό Απόλλωνα και να βλέπω ταινίες με πρωταγωνιστή τον Μασίστα! Έστω και καθυστερημένα, Νταρολευτέρη ζητώ συγνώμη και αν θες μου τη δίνεις από κει που είσαι.

Τελειώνοντας θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση σε σχέση με τη διαφορετικότητα της κρητικής μουσικής. Στην Κρήτη με την πάροδο των ετών διαμορφώθηκαν διάφορες μουσικές σχολές. Λόγω κυρίως της απομόνωσης, κάθε χωριό ή έστω κάθε γεωγραφική περιοχή είχε το δικό της χαρακτηριστικό γνώρισμα. Άκουγες έναν καλλιτέχνη να παίζει και πριν τον δεις καταλάβαινες ότι ήταν Χανιώτης, Στειακός, Ρεθεμνιώτης, Καστρινός κ.λπ. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει όλο και λιτότερο και είναι κρίμα. Οι ανωγειανοί καλλιτέχνες με το να διακριθούν, αποτέλεσαν πρότυπα και δυστυχώς άθελά τους βοήθησαν στο να χαθούν ιδιαίτερα παιξίματα από τους καλλιτέχνες άλλων περιοχών που προσπαθούν να τους μιμηθούν. Δεν χρειάζεται μίμηση, όρεξη για δημιουργία χρειάζεται. Οι καλλιτέχνες της κρητικής μουσικής έχουν πολλά να μας δώσουν ακόμα, αρκεί να ανατρέξουν στις δικές τους αναφορές και μνήμες. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται αρκετοί νέοι καλλιτέχνες της κρητικής Μουσικής και από τις τέσσερις γωνιές της Κρήτης και αυτό με κάνει αισιόδοξο για το μέλλον της. Κανείς σκοπός, κανένα κανάκι, κανένα γύρισμα δεν πρέπει να χαθεί. Αυτός είναι ο μουσικός μας πλούτος και πρέπει πάση θυσία να διατηρηθεί.

Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» του Ηρακλείου.

*Αντιδήμαρχος Ηρακλείου

πηγή  www.cretalive.gr